Rozdział 24

~ 09.46 ~
Powoli zaczęłam otwierać oczy i się budzić. W pokoju było gorąco a przez okno wpadały poranne promienie słońca. Uniosłam głowę do góry. Obok mnie leżał Louis. Spał tak słodko że nie miałam zamiaru go budzić. Na jego policzkach były widoczne trasy po których wczoraj toczyły się łzy. Jak można zranić tak bardzo osobę z którą się było ? Nie ważne ... El jest przeszłością. Nie zważając uwagi na nic, ponownie opuściłam głowę w dół - tym razem oparłam ją o ramię bruneta. Czułam teraz jego spokojny oddech. Gorące ciało Louis'a mocno tuliło mnie do siebie. Przypomniały mi się słowa które mówił do mnie wczoraj ... wywnioskowałam z nich że ... nie jestem mu obojętna ? Przecież powiedział mi że przy mnie czuje się wolny i może wszystko. To dobrze ? No raczej. Powiedział też że ... jesteś śliczna ... ? Tak. Powiedział to. Zaskoczył mnie i to bardzo. Nie będę mówić mu że to słyszałam.
Z kolejnej dawki rozmyśleń wyrwała mnie Kat. Pochyliła się nad nami i głośno westchnęła. Potem pogłaskało Louis'a po włosach i powiedziała :

K : Jej. Rzygam.
Ja : Siedź cicho - mruknęłam tuląc się do ramienia Lou jeszcze bardziej - Chcesz go obudzić ? - warknęłam nieco głośniej.
K : Oj ty. Wczoraj przez niego ryczałaś a teraz co ? Przestań kotku - zaśmiała się.
Ja : Nie kotkuj mi tu teraz. Idź do Liam'a.
K : Aleś ty wesoła, co ? Nie wtrącaj mi się między mnie a Li.
Ja : Poprawka : Ciebie a twojego kuzyna.
K : Nie ważne że jest moim kuzynem. Jesteśmy razem i koniec. Nie zwracamy uwagi na to że nasi ojcowie są braćmi.
Ja : Podziwiam was - zaśmiałam się.
K : A co z wami ? - obrzuciła Louis'a złowrogim spojrzeniem.
Nie odezwałam się. A co miałam powiedzieć ? Pewnie że chciałam pochwalić się Kat że jesteśmy razem ale do jej wiadomości : NIE JESTEŚMY !
Ja : Nic - mruknęłam.
W tej samej chwili poczułam ciepłe usta na moim policzku. Nie odwróciłam się w stronę Louis'a. Uśmiechnęłam się tylko sama do siebie.
Lou : Dzień dobry - uśmiechnął się - Dziękuję że mnie dzisiaj przenocowałaś i że ... - w tym momencie przerwał bo w zasięgu jego wzroku znalazła się Katrine. Lou obleciał ją wzrokiem a potem walnął obojętne 'Cześć'.
K : Jesteście razem, co ? - spytała posyłając Louis'owi chytre spojrzenie.
Lou spojrzał na mnie a ja na niego. Od razu zrobiliśmy się cali czerwoni. Kat głośno westchnęła. Dziewczyna usadowiła się na fotelu obok i założyła ręce na piersi.
K : Czekam Tomlinosn - walnęła z przejęciem.
Lou : Na co ? - wstał z kanapy i skierował groźne spojrzenie w stronę Katrine.
K : Na wyjaśnienia geniuszu.- westchnęła - Co ty tu robisz ?
Chłopakowi od razu zrzedła mina. Spojrzał w moją stronę. Myślałam że z jego oczu wyleci kolejna dawka łez. Nie wytrzymałam :
Ja : Później ci wszystko wyjaśnię, dobrze ? - powiedziałam spokojnie a Kat pokiwała głową.
K : Wiecie - znów zaczęła - Bylibyście doskonałą parą ... tak tylko mówię - zaśmiała się - A tak w ogóle to ... ile lat was dzieli ? - położyła nogę na nogę a na jej twarzy pojawił się grymas znaczący 'Ja tu żądze więc nie podskakuj'. - Alex ma 18 a ty wyglądasz naaaa ... - zastanowiła się - 10 ? - walnęła z uśmiechem.

Lou : Nie rób sobie jaj, dobrze ?
K : Więc ?
Lou : W grudniu 22 - mruknął.
K : Jej. Jakiś ty stary - zaśmiała się - Wiesz ... cztery lata różnicy nikogo nie zbawią i ...
Ja : Katrine ! - wrzasnęłam nagle - Naprawdę ?! Ile lat nas dzieli ?! I co że 4 ?! - warknęłam wstając z kanapy. Poczułam na sobie zdziwiony a zarazem rozpromieniony wzrok Louis'a.
Lou : To ma znaczenia - dołączył się do mnie - Nie. Wiek nie ma granic i znaczenia. O gdyby dzieliło nas 10 lat ? To tylko 4 .
Ja : No . - stanęłam obok chłopaka i założyłam ręce na piersi.
Kat chyba wgniotło w fotel ... na to wyglądało.
K : Widzicie jak bronicie swój związek ? - zaśmiała się.
- Nie jesteśmy razem ! - wrzasnęliśmy oboje co spowodowało głośny śmiech Katrine.
Powoli nie wytrzymywałam. Szybko pobiegłam do góry, przebrałam się i odświeżyłam. Potem od razu wróciłam na dół. Ku mojemu zdziwieniu Louis i Kat jeszcze się nie pozabijali. Powiedziałam Kat że wychodzę. Pociągnęłam Louis'a i razem wyszliśmy z domu. Poszliśmy do domu chłopców. Jeszcze wszyscy spali więc nie było żadnego niepotrzebnego zdziwienia. Podobnie jak ja - Lou przebrał się i odświeżył. Potem razem wyszliśmy na miasto.

------------------
Na początku do razu chciałabym was przeprosić za to że postarzyłam o rok Louis'a xD Taka moja zachcianka ^^
Kolejny nudny rozdziały -,- Nie mam ostatnio weny ale obiecuję że akcja rozkręci się już w następnym rozdziale a co dopiero w 26 ! Cieszycie się ? xD Heh<33 
Z miejsca chiałabym podziękować za te wszystkie zajebiste komentarze ^^ W szczególności :
Liliana, Kama i Mysza ;* Dziewczyny kochane, bardzo dziękuję wam za te komentarze dzięki którym chce się pisać dalej ^^ Oczywiście bardzo dziękuję też pozostałym dziewczyną za to że czytają te moje pierdoły xD 
Miłego Dnia xx