Rozdział 19

Ja : Co to ma być ?! - wrzasnęłam wystraszona podnosząc się z łózka. Harry leżał tak jak leżał i patrzył się na mnie ze szyderczym uśmiechem. Krzyki coraz bardziej się nasilały co doprowadzało mnie do szału.
Ja : Co tak leżysz ?! - trzasnęłam go w ramię - Coś się stało ! Idź zobacz ! - Harry tylko się zaśmiał.
H : Chyba cię nie pocieszę ale Louis właśnie grzecznie bawi się z El.
Ta .. dotarło do mnie. Pieprzy ją ... świnia. Znam go i to dość dobrze. Robi to tylko dlatego żebym poczuła się zazdrosna. Co za palant ! Powiedziałam mu że go kocham a jego odpowiedź to 'To fajnie, cieszę się. Idę uczcić twoją miłość do mnie z Eleanor'. Byłoby dobrze gdybym sobie odpuściła i została z nim na łóżku. Myśli że zadzwoni do niego dziewczyna i powie mu że ma się z nią w nocy pobawić a ja mam to zignorować ? To jest nienormalne. Mam taki pomysł który morze nie ujść mi na sucho i bez kolejnej kłótni z Lou ... jednak zaryzykuję dla własnego dobra. Pokarzę mu że kocham go bez granic i będę kochała nawet jeśli będzie się z nią pieprzył co wieczór tak głośno że będę słyszeć to u mnie w domu. Pokarzę mu ile dla mnie znaczy. Muszę mieć tylko emm...taką specjalną chwilę.
Zrobiłam minę 'Poker Face' i grzecznie położyłam się koło Hazzy.
H : Emm...coś ty taka spokojna ?

Ja : Nie będę w niczym protestowała. Chcą się pogwałcić, to niech się gwałcą. Takim zachowaniem Louis pokazuje jaki z niego dzieciak i cham.
Harry skrzywił się i spytał zdziwiony :
H : Mówiłaś że go kochasz ...
Ja : Bo kocham - mruknęłam.
Chłopak wstał i zaczął przyglądać mi się z dziwnym uśmiechem. Założył sobie ręce na piersi i zaczą:
H : Co ty kombinujesz Sparrow ?
Ja : Coś - zaśmiałam się.
H : Mam się bać ?
Ja : Jeśli chcesz.
H ; Wtajemniczysz mnie ?
Ja : Nie teraz kotku - zaśmiałam się na co on szeroko się uśmiechnął - Jak dobrze pójdzie to skapniesz się o co mi chodzi już tego wieczoru.
H : Nie mogę się doczekać - położył się z powrotem obok mnie.
Zaczęłam spokojnie obmyślać co zrobię. Znać moje pomysły to można się załamać. Chodzi mi coś po głowi, coś szalonego. Mam zamiar mieć Louis'a gdzieś. Dziwnie to zabrzmiało ale chyba wypali. To wszystko polega na tym : Będę zachowywała się tak jakbym naprawdę miała go gdzieś ale często będę mówiła mu że go kocham z byle przyczyny. Wiem, jestem idiotką - psychopatką która nie ma serca. Błąd. To on tu nie ma serca a ja mam zamiar je w końcu znaleźć ... .
Wsłuchiwałam się tak w to wszystko ze spokojem.
H : Chyba muszę się o ciebie zacząć martwiąc, wiesz ?
Ja : Spokojnie, spokojnie ... - poklepałam go po loczkach - Louis zaraz wpadnie - zaśmiałam się.
H : Jak to wpadnie ? A co ci znów ... - nie dokończył bo po domu rozniósł się jeszcze większy krzyk.
Ja : O to... teraz słuchaj .
No ... tak jakbym zgadła. Na raz po całym domu rozniósł się głośny wrzask Eleanor :
El : Ty świnio ! - a potem głośny trzask.
Zaśmiałam się tylko i spojrzałam na Hazzę ze zlitowaniem a ten obrzucił mnie wzrokiem typu 'skąd to wiedziałaś?'. Hmmm... tak jestem mądra ^^ Przecież Lou ... nie dokończę po powinniście się skapnąć...
Ja : Zaczynamy - wstałam z łózka i pstryknęłam palcami.
H : Mogę też ? - zrobił słodką minkę.
Ja : Ty nie idziesz ... ja wszystko załatwię. - po tych słowach wyszłam z pokoju. Stanęłam na korytarzyku między pokojem Lou i El a pokojem Hazzy ... tak mniej więcej koło schodów. Zanim zdążyłam cokolwiek zrobić z pokoju brunetka wybiegła roztrzęsiona El .
El : Zejdź mi z drogi ! - krzyknęła i zepchnęła mnie z przejścia tak żeby mogła zejść ze schodów. Chwilę potem z pokoju wystrzelił Lou w bokserkach. Zaczyna się ... miałam już wszystko poukładane w głowie. Chłopak zatrzymał się obok mnie, koło schodów.
Lou : Eleanor ! Przecież ja ...
El : Zamknij się ! - z dołu dobiegł krzyk.
Zrezygnowany chłopak oparł się o ścianę a potem zjechał z niej na podłogę zakrywając sobie twarz dłońmi. Stanęłam na przeciwko niego i zaczęłam :
Ja : Tatuaż nie pozwolił dokończyć, co ? - mruknęłam zakładając ręce na piersi.
Lou : Tłumaczyłem jej że byłem pijany i nie chciałem - wycedził przez zęby.
Myślałam że powie coś w stylu 'No.' ale... Zrobiło mi się go naprawdę szkoda. Mam prawo mieszać między nim a jego dziewczyną ? Sama bym tego nie chciała. W grę wchodzi coś innego :
Siadłam obok niego i szepnęłam :
Ja : No idź do niej.
Lou : Jak to ? - westchnął unosząc wzrok prosto na mnie.
Ja : Jak kochasz to idź.
Na twarzy Louis'a pojawił się delikatny uśmiech. Bez słowa wstał i pomaszerował w stronę schodów. Jednak z nich nie zszedł. Obrócił się z powrotem w moją stronę i spytał  :
Lou : Po co to robisz ?
Ja : Niby co ? - wstałam i podeszłam bliżej niego.
Lou : Najpierw mi mówisz że mnie kochasz a teraz każesz iść za Eleanor. Po co to ?
Nabrałam dużo powietrza w płuca i rzuciłam spokojnie :
Ja : Chcę żebyś był szczęśliwy ... w końcu kocham twój uśmiech. Nie tylko uśmiech ... całą resztę też ale jeśli się kocha to trzeba dać wolność i cieszyć się szczęściem tej wyjątkowej osoby.
Zaskoczyła mnie swoja własna wypowiedź. Nie sądziłam że można się po mnie spodziewać takich słów. Louis nie odpowiedział nic. Stał przede mną i słodko się uśmiechał.
Ja : No idź - uśmiechnęłam się. Chłopak nadal stał. Westchnęłam tylko i odwróciłam się tyłem do niego z zamiarem odejścia z powrotem do pokoju Hazzy. Jednak Louis chwycił mnie za rękę i obrócił w swoją stronę. Przez chwilę patrzył mi prosto w oczy a potem powiedział :
Lou : Dziękuję - potem przyciągnął mnie do siebie jeszcze bliżej i pocałował z policzek - Dobranoc. Słodkich snów mała - uśmiechnął się słodko.
Tak. I tego mi brakowało. Tych słów i tego zwykłego całusa przez którego byłam cała w skowronkach. To że znów powiedział na mnie 'Mała' na nowo pobudziło mnie do życia. Wiem, głupie ale słodkie.

Ja : Idź już. Chyba nie chcesz złamać dwóch serc jednego dnia ? - spytałam na 'Dobranoc' i odeszłam.  Byłam zadowolona z tego co zrobiłam. Tak, kocham go ale chcę żeby był szczęśliwy. A szczęście znalazł już w Eleanor. Do szczęścia nie jestem mu potrzebna ja tylko ona. Kiedy już miałam wejść do pokoju usłyszałam znów ten cieplutki głos :
Lou : Jesteś taka .... inna. Zrobiłem ci już tyle świństw a ty nadal jesteś dla mnie miła. Pamiętaj tylko że nigdy nie byłaś, nie jesteś i nie będziesz mi obojętna. Nigdy.
Przystanęłam i odwróciłam się w tył. Louis'a już tam nie było. Głośno westchnęłam co miało znaczyć 'Ma się ten pech do życia, miłości i szczęścia'. Po chwili była już w pokoju Hazzy.
H : I... ? - pierwsze co usłyszałam z ust Loczka który wygodnie leżał w łóżku.
Ja : Kocham tego idiotę - westchnęłam i padłam obok niego jednocześnie przykrywając się kołdrą.
H : Dziwna jesteś - zaśmiał się.
Ja : Stój, stój. Chciałeś mnie o coś spytać, tak ?
Nagle Harry zbladł i palnął tylko długie 'Nieeee.' Dobra - pomyślałam i okryłam się kołdrą jeszcze bardziej.
H : Dobranoc - ziewnął.
Ja : Dobranoc - odparłam a chwilę potem zasnęłam zadowolona z dzisiejszego dnia.

-------------------------------------

I jak ? Waszym zdaniem Alex postąpiła dobrze czy raczej źle ?
Taaa. Wiem, Louis zachował cię jak świnia ale zobaczycie jak będzie zachowywał się dalej xD - nadal jak ostatni palant czy zmieni się nie do poznania z niewiadomym przyczyn ? ^^ Hmm... ;D