Rozdział 17

Siadłam sobie wygodnie w kuchni. Byłam tak zła na siebie samą że nie zauważyłam że w kuchni jest też Harry. Chłopak sprzątał pobojowisko a wszyscy inni poszli się już myć, ubierać, bo w końcu dochodzi już dwunasta. Ta ... troszkę mi zajęły dwie kłótnie z Louis'em oraz mała drzemka obok niego.
H : Wszystko dobrze ? - usłyszałam za sobą ten cieplutki głos.
Ja : Tak - z moich ust wydobyło się następne kłamstwo a na policzku zabłyszczała samotna malutka łza. Harry się nie odezwał. Wiedział że coś jest nie tak dlatego pomógł mi po raz kolejny. Zanim się obejrzałam siedział już przed mną. Wetknął mi w ręce gorącą czekoladę i parę ciasteczek. Oparł łokcie o stół i spokojnie się we mnie wpatrywał.
H : Powiesz mi wreszcie ? - padło kolejne pytanie. Przecząco pokiwałam głową i upiłam troszkę czekolady która od razu mnie rozgrzała i troszkę poprawiła humor. Siedzieliśmy tak bez słowa dobre piętnaście minut. Cisze zagłuszyło pukanie do drzwi. Zanim się obejrzałam na dole znalazł się już Louis. Pobiegł do drzwi. - El - pomyślałam i głęboko westchnęłam. Chwilę potem moim oczom ukazał się znów ten sam widok - Louis obściskujący się z Eleanor.
Ja : On nie ma w ogóle serca - wycedziłam przez zęby.

H : Louis hmmm ? - spytał a ja obrzuciłam go pytającym wzrokiem.
Jeszcze raz spojrzałam na całującą się parę. Wyglądali na szczęśliwych. Nie potrzebnie mieszałam w swoim życiu, wszystko jest do dupy. Kiedy Louis odkleił się już od dziewczyny rzucił na mnie wzrok w którym ja wyczytałam ' Zazdrościsz jej, co ? ' lub ' Mam ochotę się zabawić a tobie nic do tego'. Miałam ochotę po raz kolejny uciec z tego domu wariatów ale tego nie zrobię. W odpowiedzi pokazałam mu środkowy palce. Pokarzę mu że mogę dobrze czuć się bez niego. Zwróciłam oczy w stronę Harry'ego który nadal próbował mnie pocieszać.
H : No mów - jęknął i wypróbował na mnie spojrzenie w stylu kota ze Shrek'a. Zaśmiałam się i zjadłam jedno ciasteczko.
Ja : Nic się nie stało - uśmiechnęłam się.
H : Dobszz....jak chcesz. Nie zmuszam cię.
Znać Harry'ego to zaraz znajdzie jakiś temat. No. Wiedziałam. Zaczęliśmy znów gadać.
H : Lubisz muzykę ? - zaśmiał się i podszedł do radia stojącego na jednej z półek.
Ja : Kto nie lubi ?
H : A najbardziej ?
Zanim zdążyłam odpowiedzieć Hazza włączył radio z którego od razu popłynęła moja ulubiona piosenki 'Free Falling - John Mayer'.
Ja : Jak ty to robisz ? - szeroko się uśmiechnęłam.
H : Zgadłem co ?
Ja : Tak, moja ulubiona piosenka.
H : Moja też - uśmiechnął się - leci codziennie o dwudziestej czwartej i piętnastej więc nie zgadywałem. Specjalnie troszkę cię przetrzymałem żeby móc ci ją puścić.
Wstałam i od razu mocno go przytuliłam.
Ja: Dziękuję, słodziutki jesteś .
W jego objęciach czułam się już całkowicie bezpieczna. Harry delikatnie zaczął mną kołysać a chwilę potem tańczyliśmy już wolnego przytulając się cały czas. Dla mnie to teraz ta piosenka mogła się nie kończyć już nigdy. Jednak skończyła się szybko. Powoli odkleiłam się od niego. Chciałam podziękować mu za wszystko jeszcze raz ale w radio odezwała się następna piosenka. Skądś ją znam ale nie mogę sobie przypomnieć skąd i kto ją śpiewa. Kiedy do naszych uszu doszły już pierwsze słowa :

,, You're insecure
Don't know what for
You're turning heads when you walk through the do-o-or
Don't need make-up
To cover Up
being the way that you are is eno-o-ough ''

Harry od razu zbladł i gwałtownie ode mnie odskoczył. Podbiegł do radia i szybko je wyłączył.
Ja : Co ty odstawiasz ? - spytałam zdziwiona - Włącz to.
H : Nie, nie. Jest już późno i ee...ten, no wiesz ... Lepiej nie.
Ja : Co cię zbawi jedna piosenka popaprańcu ? - powiedziałam odpychając go od radia.
Kiedy już miałam włączyć radio Harry chwycił mnie w pasie a potem przycisnął do ściany. Zdaje mi się że chciał mnie pocałować ... tylko po to żebym zapomniała o radiu. Jednak nie jestem taka głupia : Zasłoniłam mu usta dłonią i szybko włączyłam radio. Po kuchni rozniosło się głośne :

,, Baby You light up my world
like nobody else
the way that you flip your hair
gets me overwhelmed
but when you smile at the ground
it ain't hard to tell ".

Zdawało mi się czy w radiu usłyszałam głos Hazzy ? Spojrzałam na niego ze zdziwieniem a on puścił mnie i głośno westchnął.
H : Masz. Jesteś już zadowolona ?
W odpowiedzi wykrztusiłam tylko 'WoW'.
Ja : Ty śpiewasz ! Wy śpiewacie ! Stój ... - nagle włączył mi się genialny tok myślenia. Przybiłam sobie 'facepalm'a' a potem zaczęłam pstrykać palcami.
Ja : Wy ... wiem ... nie podpowiadaj . - jęknęłam a Harry prawie parsknął śmiechem.
H : One Direction ?
Ja : One Directon ! Wow. Dlaczego nie powiedziałeś ?! Przecież jesteście gwiazdami ! Weź mi się pochwal że jesteś Harry Styles !
Zaczęłam skakać w okół niego jak oszalała.
H : Nie ! - złapał mnie za rękę - nie jestem Harry Styles z One Direction ! Jestem Hazza. Nic więcej.
Ja : Dlaczego nie mówiłeś ?
H : Chciałem żebyś lubiła mnie ... ekhm ... nas jako kumpli czy przyjaciół a nie chłopców z One Direction.
Wiem o co mu chodzi ... smutne to takie. Nie mogą zaznać spokoju i dlatego nikt mi nic nie wspominał.
Ja : Myślisz że byłabym waszą przyjaciółką tylko dla tego że jesteście sławni ? 

-------------------------------

A wasz komentarz too ? Jak sądzicie co odpowie Harry i jak dalej będzie zachowywał się Louis ? 
Chciałabym wam bardzo podziękować za te wszystkie komentarze ... pod prawie każdym jest po wyżej dwudziestu. Nie wiedziałam że tego bloga będzie czytać aż tyle osób. Na początku liczyłam na max 7 komentarzy ... Ahh.. kocham was <33