Rozdział 16

 I co mam teraz zrobić ? Louis wepchnął mnie do swojego pokoju i zamknął drzwi. Serce waliło mi jak szalone. Co teraz ? Mam nadzieję że nic mi nie zrobi ...
Chłopak - jak dotąd odwrócony do mnie tyłem - odwrócił się w moją stronę i kolejny raz spojrzał mi prosto w oczy. Znów ... znów musiałam się zatracić w tych oczach ... jestem głupia ...
Powoli podszedł do mnie. Nie wiem o co mu wtedy chodziło ale chciał mi coś powiedzieć lecz spanikował. Spuścił wzrok i odsunął się ode mnie na krok. Potem jakby znów się do mnie przybliżył ale skręcił i usiadł na łóżko. Zaczęło robić się coraz to dziwniej. A co mogłam się po nim spodziewać ? Nie powiedział mi że jest z Eleanor więc teraz też na pewno nie powie mi nic. Nie chciałam mu nic utrudniać więc siadłam tuż obok niego.
Ja : Wszystko w porządku ? - spytałam z udawanym uśmiechem tak jakby nigdy nic się nie stało. Nie odpowiedział nic. Schował twarz w dłonie i siedział tak jak siedział.
Ja : Hej, uśmiechnij się - szturchnęłam go w ramię - będziesz tak siedział bez słowa czy w końcu coś powiesz ? - znów zaczęłam.
Po krótkiej chwili brunet szepnął :
Lou : Nie wiem jak ... jak mam cię przeprosić ? Chciałbym ci tyle powiedzieć ale nie potrafię - spojrzał na mnie.
Ja : Nie masz mi nic do powiedzenia - znów skłamałam - uśmiechnij się tylko. To mi wystarczy.
Lou : Nie ... - wstał a potem wyciągnął z pod łóżka jakieś pudełko - to chyba twoje - powiedział podając mi je.
Nie powiem że nie wiedziałam o co chodzi. Pudełko od butów...przecież przy pocałunku zostawiłam przy nim buty. Otworzyłam pudełko i mnie zatkało.
Lou : Wiem że kupienie ci jakichś pieprzonych butów nie wystarczy ale naprawdę nie wiem co mam zrobić...

Ja : Ale ... nie musiałeś kupować mi  butów .. - jęknęłam wyciągając z fioletowego pudełeczka Buty.
Lou : Swoje zostawiłaś wczoraj przy mnie ... więc pomyślałem że może sprawię ci taką niespodziankę. Wiem że buty nie równają się pocałunkowi z wczoraj ale chciałem ...
Ja : To za wczoraj ?
Lou : Coś za pocałunek.
Ja : Dajesz mi buty za to że wczoraj przypadkowo cię pocałowałam ?
Lou : Przypadkowo ? Nie ... całowałaś mnie bo chciałaś ...
Ja : Przepraszam bardzo ale ty też tego chciałeś ! - wstałam z łózka a mój głos troszkę się naostrzył. Co to ma być ?
Ja : Podobało ci się ! Odwzajemniłeś ...
Lou : Jak mogłem odwzajemnić ? Mam już El ! - równierz wstał z łóżka.
I znów się zaczęło : Miałam ochotę wygarnąć mu wszystko ...Zrobiłam to... Zaczęłam :
Ja : Zachowujesz się jak palant ! Robisz mi nadzieję, mówisz że masz dziewczynę a potem całujesz ! Coś ci się chyba pomieszało !
Lou : Nie wiem czy zauważyłaś ale nie powinno cię obchodzić czy mam dziewczynę czy nie ! A jeżeli cię to naprawdę obchodzi to nie wiem co myślisz.
Ja : Czyli ... ten pocałunek nic dla ciebie nie znaczył ? Ja dla ciebie też nic nie znaczę ?
Lou : Alex ... jesteś moją przyjaciółką. Dużo dla mnie znaczysz ...
Ja : Nie sądzę ...
Lou : Znów zaczynasz ?!
Ja : Przestań się wydzierać ! - wrzasnęłam i popchnęłam go - przecież wiesz że cię ...
Świetnie ... wsypałam się ... Prawie powiedziałam mu że go kocham.
Lou : Że mnie co ? Nienawidzisz za to że jestem z Eleanor ?!
Ja : ŻE CIĘ KOCHAM ! - wydarłam się i popchnęłam go kolejny raz.
Kurwa ! Wiedziałam że prędzej czy później mu to powiem. Było by dobrze gdybym nie zaczęła tematu z pocałunkiem.
Louis stał jak wryty. Patrzył się na mnie ... najwyraźniej go zatkało. Zepsułam już wszystko. Koniec.
Z moich oczu niepohamowanie uszło kilka gorzkich łez.
Ja : Przepraszam ...
Lou : Nie przeprasza się za miłość - podszedł do mnie i złapał za rękę.
Ja : Wiem że nie możesz tego odwzajemnić więc daj mi wyjść z tego pokoju, z domu i z twojego życia ...
Lou : Nie ma mowy ... nie zostawię cię . - założył mi kosmyk włosów za ucho - nie teraz - szepnął i mocno mnie przytulił.
Dobra ... nie rozumiem nic. Najpierw mówi mi że jestem jego przyjaciółką, potem mówi że kocha swoją dziewczynę a jeszcze dalej jest wstęp do tego że jestem dla niego ważna ale nie chce być ze mną. Jeszcze dalej : Mówię mu że go kocham a on .... no co ?
~ 20 minut później ~
Leżymy oboje na łóżko. Mocno się do niego przytulam - wspaniałe uczucie. Mogę znów czuć te ciepło...nie wiem czy odwzajemnione ale na sercu nie leży mi na razie nic. Rozmawiamy właśnie o nas. Przyzwyczaiłam się już do niego i tego że teraz nikt nas nie widzi i możemy być razem - nie jako para ale po prostu razem. Jego oddech na mojej szyi, słowa, gesty i dotyk ... mogę już powiedzieć że moje marzenie się spełniły. W pewnym momencie tak po prostu wsunęłam rękę pod jego koszulę i przytuliłam się do niego jeszcze bardziej. Zaczęłam powoli wodzić ręką po jego torsie. Mhm ... podobało mu się to. Uśmiechnął się sam do siebie i jeszcze bardziej przybliżył do mnie. Później - po raz kolejny 'tak po prostu' - zdjęłam z niego koszulę a on w ogóle nie protestował. Zwinęłam się w kłębek i pocałowałam go w ramię. Zamknęliśmy oczy i powoli odpłynęliśmy w śnie. Z tego cudownego transu wyrwał nas telefon Louis'a. Lou ospale wyciągnął telefon z kieszeni spodni i od razu nacisnął zieloną słuchawkę.
El : Hej słonko - w telefonie było słuchać głośny i wyraźny głos El - miałam dziś do ciebie wpaść na noc, pamiętasz ? Mieliśmy troszkę się pobawić wieczorem.
Lou : El ale ja ... - zaczął.
El : Przecież wiesz jak za tobą tęsknię. Chcę już cię przy sobie. Pamiętasz jak mówiłeś że będziesz dziś niegrzeczny ? Ja pamiętam .- zaśmiała się - będę u was za 20 minut. Pa skarbie.
Lou : Pa - wymamrotał a telefon wypadł mu z ręki. W oczach kolejny raz zabłyszczały mi łzy.
Ja : Jesteś zwykłym palantem ! - wrzasnęłam i gwałtownie wstałam z łóżka. Louis od razu wstał za mną. Chciał mnie zatrzymać. Złapał mnie w pasie od tyłu tak żebym mu nie uciekła.
Ja : Zostaw mnie ! - krzyknęła i wyrwałam mu się - myślałam że jesteś inny ...
Lou : Alex ja nie ...
Ja : Nie będę ci przeszkadzać. Pobaw się z El a na drugi dzień powiedz mi że jestem dla ciebie ważna.

Lou : Ale jesteś !
Ja : Nie sądzę ! - potem dodałam - wiesz co ? Zróbmy tak : Nic dziś nie zaszło, nie pocałowaliśmy się wczoraj, nic ci nie powiedziałam, ty nie przeprosiłeś a najlepiej będzie jak powiemy że się nie znamy, dobrze ?! A buty możesz dać Eleanor albo wsadzić sobie je głęboko gdzieś - potem spokojnie wyszłam z pokoju i zeszłam na dół.
---------------------------------------------------------
Zupełne dziwactwo. Miało być coś dużo innego ale nie potrafiłam rozpisać tego tak dokładnie ... Wyszło takie coś xD Nie jest najgorsze ale dobre też nie jest więc na wasze opinie czekam w komentarzach ;*