Rozdział 26

Przecież to jest miejsce w którym się poznaliśmy ! Raczej ... na którym stał samochód w którym się poznaliśmy ;P Nie wiedziałam że tu jest tak pięknie. Wow. Piękne urwisko z widokiem na zachód słońca.

Podeszłam bliżej przepaści i spojrzałam w dół. Jeziorko ? . Coś cudownego.
Ja : WoW - wydusiłam a Louis się zaśmiał.
Lou : Ładnie, prawda ?
Ja : To mało powiedziane - wydusiłam - Dlaczego mnie tu przyprowadziłeś ?
Lou : Szczerze mówiąc to nie wiem. Po prostu miałem taką potrzebę - uśmiechnął się.
Siadłam nad krawędzią tak że nogi zwisały mi w dół. Lou obok mnie ... całkiem blisko. W powietrzu unosił się tan sam zapach perfum co wtedy z samochodzie. Z ręką na sercu mogę powiedzieć że kocham ten zapach ^^ Rozejrzałam się do koło : Za mną : Cudowny, stary las. Szyszki i liście. Wąska dróżka prowadząca właśnie tu i wysokie sosny. Z lewej strony : Louis i te jego perfumy ... mmm... Prawa strona : Małe drzewko z huśtawką i koślawym domkiem na drzewie.  Na przeciwko mnie : Cudowne, pomarańczowo-żółte słońce i błękitne jezioro. Nie widziałam jeszcze wspanialszego miejsca. To miejsce jest podwójnie wspaniałe bo jestem tu ze wspaniałą osobą. Nagle na nosie poczułam kroplę deszczu. Zaczyna kropić. Nie wróży to nic dobrego. Przy ostatnim deszczu się pocałowaliśmy. No a ten pocałunek równał się kolejnej kłótni.
Lou : Wiesz - zaczął - przychodzę tu kiedy mam zły dzień. - wziął głęboki oddech - Już nie raz chciałem stąd skoczyć.
Od razu przeleciały mnie ciarki. Co chciał zrobić i ile razy ?
Ja : Co ? - spytałam drżącym głosem i złapałam jego rękę tak jakbym obawiała się że zaraz to zrobi - Nie zrobisz tego, tak ? - dodałam nieco głośniej.
Lou : Nie. Niektórzy ludzie mnie tu trzymają - spojrzał na mnie ze smutkiem a zaraz potem dodał weselej : Mała ... a jakbyś miała wybierać po między przyjaźnią, sławą a miłością ? Co byś wybrała?
Znów mnie zaskoczył. Cholera ... dobry jest w ostrych pytaniach.
Ja : Nie wiem. Nie zastanawiam się nad tym. Żyję chwilą i nie patrzę w tył. W przód ... może ale nie w tył - po moich słowach Lou wyszczerzył się tak mocno że wystraszyłam się że zaraz będziemy zbierać z ziemi jego bialutkie ząbki - A ty ? - spytałam - Nie musisz wybierać. Jesteś sławny, masz przyjaciół i ... - dobra ... wyszło troszkę niezręcznie. Głośno chrząknęłam i dodałam - ..Już nic - Po moich słowach Louis spuścił głowę.
Lou : Taa... sława i przyjaźń ... a miłość ? 'Miłość jest bzdurą występującą w telewizji i bezsensownych lekturach' - zaśmiał się.
Ja : Wcale nie. Każdy ma gdzieś swoją drugą połówkę.
Lou : Cytujesz Harry'ego ?
Ja : Skąd wiesz ? - odparłam pytaniem na pytanie.
Lou : Powiedział mi to samo kiedy pytałem się go o cie... ekhm ... - głośno kaszlnął a potem udawał że nic nie mówił.
Ja : O co się pytałeś ? - spytałam podejrzliwie poruszając brwiami - Powiesz ?
Lou : O ciebie - powiedział tak że ledwo usłyszałam i musiałam powtórzyć pytanie :
Ja : O co ?
Lou : O ciebie ! - warknął.
Ja : Dlaczego akurat o mnie i dlaczego pytałeś się Hazzy ?
Lou : Bo jesteś z nim blisko a ja ... byłem zazdrosny ... jestem - powiedział - Jesteście razem, co ? - spytał z lekkim smutkiem.

Ja : Nie - odparłam - Jesteśmy przyjaciółmi. I tak na pewno będzie. Między nami nie ma nic szczególnego - Lou się nie odezwał jednak na jego twarzy zauważyłam cień uśmiechu. W pewnym momencie przed nami pojawiło się ze trzydzieści prześlicznych robaczków świętojańskich. Takie malutkie a tyle radości i światła. Wpatrywałam się w robaczki z ogromnym zaciekawieniem tak jakbym miała jakieś osiem lat. Nie z resztą ja sama bo Louis'owi też się podobało. Formowały taki romantyczny nastrój w okół nas. Od czasu do czasu odczuwałam na sobie to spojrzenie. W końcu nie wytrzymałam i odwróciłam głowę w stronę bruneta. Chłopak patrzył na mnie z delikatnym uśmiechem. Jesss....jaki on słodki. Musi być taki ? Dlaczego, no ? W końcu Lou puścił do mnie oczko. Wyglądał tak jak w ten dzień kiedy odwiózł mnie do domu i zrobił to samo. Uśmiechnęłam się jeszcze szerzej i spuściłam wzrok na co Louis cicho się zaśmiał. Chłopak zmienił pozycję : Założył sobie ręce za głowę i położył się na ziemi. Wlepił swoje niebieskie paczały w niebo tak jakby zaraz miało coś na nim wybuchnąć lub zlecieć.
Lou : Lubisz patrzyć na niebo nocą ? Na gwiazdy ? - spytał.
Ja : Nie często mi się to zdarza ale ... czasami ... - westchnęłam i ułożyłam się obok niego.
Lou : Ja wprost kocham to robić. To mnie uspokaja - zaśmiał się patrząc cały czas w górę.
Naprawdę miał rację. Uspokaja. Wspaniałe uczucie. Nie widzisz nic prócz święcących, małych kuleczek które tak bardzo mogą poprawić ci humor. Leżeliśmy tak w ciszy... przyjemnej ciszy. W koło było ciemno ... troszkę strasznie bo w końcu las i wiecie co się człowiekowi wtedy wydaje. Pamiętacie jak mówiłam że zaczyna kropić ? No ... już nie kropi. Zaczęło dość ładnie padać a chwilę potem po prostu lać. Od razu podnieśliśmy się z ziemi i spojrzeliśmy na siebie z lekkim strachem. Niby gdzie teraz pójdziemy ? Lou wstał i podał mi rękę którą od razu chwyciłam. Wstałam a Louis obejrzał się do koła. Jego wzrok zatrzymał się na malutkim domku na drzewie. W końcu to było jedyne miejsce w którym całkiem nie zmokniemy. Chwycił mnie za rękę i pociągnął mnie za sobą. Jak wariaci zaczęliśmy biec w stronę drzewa z domkiem. Kiedy już stanęliśmy pod nim, Louis od razu wziął mnie na ręce i uniósł do góry tak żebym dosięgła do domku. Nie było to łatwe bo domek był jakieś dwa i pół metra nad ziemią. Jednak jakoś się tam wdrapałam a zaraz po mnie siedział już w domku Louis. Rozejrzałam się do koła : Mały hamak powieszony o gwóźdź tkwiący w jednej z drewnianych ścianek i gałąź, parę książek na podłodze i nożyk. Po raz kolejny dziś wydałam z siebie dźwięk podziwu podobny do 'WoW'.
Ja : Ciekawe ile ten domek ma lat ? - zaśmiałam się przejeżdżając ręką po jednej z ścianek.
Lou : Taaa - powiedział biorąc do ręki jedną z książek. Chłopak dokładnie zaczął ją przeglądać.
Lou : Album - oznajmił spoglądając na mnie.

Ja : Jest tam coś ? - spytałam zaciekawiona spoglądając na album przez ramię bruneta.
Lou : No. Do połowy pełny - powiedział i przewrócił kilka kartek.
Oboje siedliśmy obok siebie na hamaku i zaczęliśmy dokładnie przeglądać album. Większość zdjęć była czarno-biała a na pierwszej kartce zamiast zdjęcia był napis ' Jacob And Juliia'. Zdjęcia dzieci i prawdopodobnie ich rodziców, owczarka niemieckiego, zdjęcia robione na czyimś ślubie i ... zdjęcia tego miejsca. Lou zatrzymał się na kartce ze zdjęciem na którym były dwie osoby - chłopak i dziewczyna. Siedzieli w tym samym miejsc co my przed kilkoma minutami - nad urwiskiem. Byli szczęśliwi, dobrze się bawili.
Na twarzy chłopaka od razu pojawił się słodki uśmiech. Po kilku chwilach jednak przewrócił kartkę. Następne zdjęcie przedstawiało dwóch starszych ludzi. Najprawdopodobniej było to małżeństwo. Nad zdjęciem był kolejny napis - 'Jacob And Juliia'. Musieli być to ci sami ludzie co na poprzednim zdjęciu tylko że parę lat później.
Lou : Love Forever - zaśmiał się i przejechał dłonią po zdjęciu.
Chłopak przewrócił następną kartkę. Koniec - nie było już nic. Lou powoli zamknął album i odłożył go na bok. Usiadł na podłodze tym sposobem robiąc mi specjalnie więcej miejsca na hamaku. Oparł głowę o drewnianą ściankę i przybrał 'myślący' wyraz twarzy. Parę dobrych minut się nie odzywał i był taki jakiś zagubiony. W ogóle nie zwracał na mnie uwagi i parzył się tylko na ten zamknięty album leżący obok niego.
W myślach miałam tylko jedno - Te prześliczne oczy. Tak jak myślcie, cały czas patrzyłam tylko w nie chodź były troszkę niedostępne.
Ja : Masz cudowne oczy - powiedziałam na głos a potem odruchowo zatkałam sobie usta dłonią. No co ? Byłam zdziwiona swoją własną wypowiedzią. No nie do końca bo w końcu tak myślę. Dlaczego powiedziałam to na głos.? Louis trochę nieprzytomnie spojrzał na mnie. Nie wiedział co powiedzieć jednak słodko się uśmiechnął. Nie wiedziałam co w tej chwili zrobić ... Pierwsze co wpadło mi do głowy to :
Ja : Lou... - powiedziałam- ... słyszałam jak śpiewasz tylko raz i to po polsku ... - mruknęłam troszkę niepewnie - ... a teraz też byś mi coś zaśpiewał ?
Louis od razu się rozpromienił.
Lou : Naprawdę chcesz ?
Ja : Jasne. Na pewno często śpiewałeś El a ja też chciałabym posłuch...
Lou : El nie lubiła jak śpiewam - w jego oczach pojawił się smutek - mówiła że nie mam głosu i często pytała mnie o to kto przyjął mnie do zespołu. Denerwowało mnie to bo na prawdę się staram śpiewać dobrze.
Ja : Przecież nie musisz się starać. To co ... ? Śpiewasz ? - spytałam po raz kolejny - Dla mnie ? - zaśmiałam się. Lou powoli pokiwał głową. Siadł 'po turecku', wziął głęboki oddech i zaczął :
Lou : Specjalnie dla ciebie - dodał jeszcze zanim zaczął a po kilku chwilach do moich uszu dotarł prześliczny, melodyjny głos i słowa :

Przez całą piosenkę chłopak patrzył jedynie na mnie. Cały czas wydawał się szczęśliwy. Ja - wsłuchana w słowa - położyłam się na hamaku i cały czas wpatrywałam w jego rozpromienione oczy.  Pod koniec piosenki siadłam obok niego i położyłam głowę na jego ramię. Chwyciłam powoli jego rękę i splotłam razem nasze palce. Skuliłam się w kłębek i zamknęłam oczy.
Jednak się myliłam ... może jest coś takiego jak szczęście do miłości. Już wiem że ja na pewno odnalazłam moje 'szczęście'. Trzeba będzie nad tym wszystkim jeszcze trochę popracować ale na pewno wszystko będzie dobrze ... co ja mówię ... wspaniale ... !
~ * ~

Siedzieliśmy tak wtuleni w siebie i trzymając się mocno za rękę do puki nie przestało padać.
Po jakiejś godzinie deszcz wreszcie się nad nami zlitował.
Lou : Idziemy mała ? - zaśmiał się wstając z podłogi i tym samym pociągając mnie za rękę. W odpowiedzi uśmiechnęłam się i pokiwałam głową. Lou pomógł mi zejść z domku a chwilę potem sam stał już na dole. Wolnym krokiem ruszyliśmy w stronę wąskiej ścieżki prowadzącej przez las. Ku mojemu zdziwieniu : Louis ponownie złapał moją dłoń. Nie spojrzał nawet na mnie. Na jego twarzy zauważyłam tylko delikatny uśmiech kierowany do samego siebie.
Nasz śmiech słyszało chyba pół Londynu. Nie ukrywał że był to chyba najwspanialszy dzień tych wakacji.
Lou : Podobało ci się dzisiaj ? - spytał ze śmiechem spoglądając na mnie a zarazem ściskając mocniej moją rękę za którą cały czas mnie trzymał.
Ja : Jeszcze się pytasz ? - zaśmiałam się na co Louis odpowiedział tym samym.
Lou : Mogę zadać pytanie takie troszkę nie na miejscu ? - spytał niepewnie.
Ja : Jasne - odparłam wesoło ale w duchu spodziewałam się najgorszego.
Lou : Wierzysz w przyjaźń damsko-męską ?
Ja : Zależy ...
Lou : Od czego ?

Ja : Od osób w które w to wchodzą. Zazwyczaj wszystko się psuje. Wiesz ... jedno zakochuje się w drugim a przyjaźń pryska. Większość przyjaźni damsko-męskim kończy się czymś takim.
Lou : Nasza też ? - spytał cicho spoglądając niepewnie na nasze dłonie za które cały czas się trzymaliśmy. Nie odpowiedziałam. A co wy byście odpowiedziały na moim miejscu ? -Tak. Tak Louis, nasza też' ? - Nie mam śmiałości powiedzieć czegoś takiego. Nagle Louis stanął ... ja też musiałam bo w końcu trzymał mnie za rękę.
Lou : Odpowiesz ? - spytał a jego oczy spoczęły wprost na moich. Nie mogłam z siebie wydusić nic a nic. Kompletnie kurde nic ! A co ? Dobry jest w tych ostrych pytaniach - mówię to już któryś raz. Od razu odruchowo spojrzałam na jego usta które właśnie teraz zaczęły niebezpiecznie szybko drżeć. Między nami otworzyła się jakaś dziwna więź której nie dało się przerwać w żaden sposób. Lou przejechał rękę po moim policzku i powoli oblizał sobie wargi na co ja się uśmiechnęłam. Wiem czego chciał. Przybliżyłam się do niego i położyłam dłoń na jego policzku. Chłopak powoli objął mnie w pasie i przysunął do siebie. Z jego ust wydobyło się ciche ' I'll Look After You'. Kiedy nasze zimne wargi już miały się zetknąć, usłyszeliśmy pisk opon a potem światła samochodu skierowane prosto na nas.

----------------------------------------
No, chyba był to najdłuższy rozdział jak na razie ;D Jak emocje ? Gdybym to przeczytała jako czytelniczka tego bloga ... na pewno bełtnęłabym tęczą xD Za dużo słodkości i romantyzmu, nie ? ;P Nie wiem dlaczego ale jakoś ostatnio wciągnęła mnie 'Look After You' ;* Nie mogłam się powstrzymać i musiałam coś tam o tym zamieścić *_* Tak mnie wkręciła że maskara : > No i mam do was parę pytań :
1) Alex i Lou będą razem ? 
2) Podobał ci się wgl. ten rozdział ? 
3) Co się stało ? : Auto, pisk opon, światło z samochodu ? Macie jakieś pomysły na to ? 
4) Nad czym myślał Louis w domku na drzewie zanim Alex powiedziała mu że ma cudowne oczy ? - Dziwne te pytanie ale potem przekonacie się że to ma sens- ;P 
5) Wierzysz w przyjaźń damsko-męską ? - Ja tak ^^ Z miejsca pozdrawiam Michała i Tobiasza xD
6) Nie mam więcej pytań więc spytam po prostu co u was ? ;D 
Na wszystkie odpowiedzi czekam w komentarzu ;*
Miłego Dnia xx