Rozdział 24 '' Nie Chcę, Żeby Kiedykolwiek Coś Ci Się Stało ''

 Witam, Moje Skarby <3 Pewni jesteście zaskoczone tym, że widzicie tu rozdział dwudziesty czwarty, a nie notkę pod tytułem ''Epilog''. Też jestem tym zdziwiona, ale we wtorek w nocy, przeczytałam wszystkie rozdziały MMYR i szkoda byłoby mi zostawiać Mellodie, Louis'a i chłopców w tej chwili. Postanowiłem wiec wyskrobać dla was ten rozdział. Wiem, że pewnie mi nie wyszedł, ale jest ^^ Przepraszam, ze tak was zdołowałam tym epilogiem, ale ... wiecie T-T
So, zapraszam do przeczytania owego rozdziału . ! <3




Przewróciłam oczami i schowałam telefon do kieszeni. Zawsze czegoś chcą jak człowiek wkręca innych ?! Pfff -,-
- Zaraz wracam - prychnęłam i wygramoliłam się z łóżka. Ruszyłam w stronę drzwi.
- Hej, a gdzie to się wybieramy ? - spytał Liam. Liam - tak, reszta chłopców z dziwnymi uśmiechami gapiła się na zarumienionego Louis'a, który cały czas patrzył na mnie. Posłałam brunetowi uroczy uśmiech, a potem zwróciłam się do Li :
- Do dziewczyn - powiedziałam krótko i wyszłam z pokoju.

* Louis *

Ta kobieta jest szalona ! Najpierw mówi, żebyśmy nic nie wspominali chłopcom o NAS, a potem jeszcze bezczelnie mnie wkręca w jakieś przedstawienie. Teraz już chłopcy wszystko wiedzą ! Wprost zajebiście, nie ?!

Po wyjściu Mellodie, poprawiłem się na łóżku i głośno chrząknąłem. 

- No, więc wy w końcu .... Umm .... Jesteście ... - zaczął Niall.

- Nie - od razu zaprzeczyłem z miną ''Poker Face''. 

- Więc, dlaczego ona ... - tym razem czegoś chciał dowiedzieć się Zayn. 

- Możemy odejść od tego tematu ? Oboje jesteśmy wolni i koniec, jasne ? - prychnąłem zakładając sobie ręce na klatkę piersiową. 

Co za idiotka -,-  ! Najpierw kręci, a potem wychodzi i zostawia mnie na pastwę chłopców i ich dziwnych pytań i komentarzy ! 

*Mellodie*

Jestem ciekawa jak Lou zacznie się tłumaczyć ....A z resztą. 

Powoli zaczęłam dochodzić do powoju dziewczyn, z którego już od dawna zaczęły dochodzić dzikie wrzaski i krzyki tych pojebusek. 

Chwyciłam za klamkę i weszłam do pokoju zamykając za sobą drzwi. I ... Wow ! Szok. Perrie, Danielle i Carli skakały po całym pokoju i darły się w niebo głosy. Jeszcze dziwniejsze było to, że na jednym z łóżek zauważyłam jeszcze nie otwartego szampana. I coś jeszcze : Dziewczyny zaczęły piszczeć i kwiczeć jeszcze bardziej na mów widok. Podbiegły do mnie i zaczęły ściskać. A ja nie mam pojęcia z jakiego powodu ! O co tu chodzi ?! 

- Mellodie ! - pisnęłam Perre klaszcząc w ręce i skacząc wkoło mnie. Stałam tak zdziwiona i wpatrywałam się w przyjaciółki, które raczej miały ochotę zaczął Pary Hard -,- 

- No, co ? - spytałam przytrzymując blondynkę za ramiona, żeby ta przestała w końcu skakać. 

- No, jak to ''co'' ?! - wrzasnęła Car - Jesteś z Louis'em ! - podskoczyła, a potem znów zaczęła mnie ściskać. 

Lekko uchyliłam usta i wytrzeszczyłam oczy. Podrapałam się po karku i przywaliłam na twarz ''Poker Face''. 

- Nawet się nie wymiguj, bo Zayn już nam powiedział ! - pisnęłam blondyneczka i ucałowała mnie w policzek.
 Stałam tak i myślałam jak zaprzeczyć, jaki wcisnąć im kit i jak nakłamać tak, żeby żadna się nie zorientowała. W końcu to wina Zayn'a ! Do cholery, i co jeszcze ?! Przymuł jeden ... -,-
- Ale to pomyłka - wyjąkałam - To był taki ...
- Całowaliście się ! - krzyknęła Dani przygryzając przy tym dolną warkę.
- Ale to nie ... - znów zaczęłam.
- I jak ? - pisnęła szatynka ruszając brwiami.
- Proszę was ! Nic nie ma ! Nic ! Nie jesteśmy razem ! - wrzasnęłam zaciskając pięści.

*Parę Godzin Później * 

Fajnie -,- Wszystkie trzy są już nieźle wstawione i zaplanowały sobie, że nie wypuszczą mnie z pokoju dopóki się nie przyznam lub nie wypiję z nimi. Ciężkie życie, prawda ? Cały czas siedziałam na jednym z łóżek i śmiałam się pod nosem z zachowania dziewczyn. Naprawdę wyglądają uroczo, gdy są pijane. Może by je tak nagrać i pokazać Liam'owi i Zayn'owi jak zachowują się ich dziewczyny ? Hmm ? ^^ 

Skorzystałam z nieuwagi dziewczyn i ze śmiechem wymknęłam się z pokoju. Zamknęłam za sobą drzwi i ruszyłam korytarzem do 69. Jestem ciekawa czy Louis też już uciekł od pijanych chłopców. Nie ... dobra. Była już blisko naszego pokoju, kiedy zza jednych z drzwi wyłonił się znany mi mężczyzna. Simon ? Niee ... Pan Deep. Pamiętacie ? Starszy, pulchny mężczyzna z wąsem i czapką z daszkiem. Musicie go pamiętać, prawda ? Poznałam go w dniu, w którym mieliśmy przeprowadzić się do Domu Jurorów. Wskazał mi wtedy pokój chłopców. Jest tutaj woźnym. Od razu go polubiła, wydawał się sympatyczny, ale nie widziałam go przez ten cały czas. 

- Dzień dobry - promiennie się uśmiechnęłam. 

- Uszanowanie, panienko - zaśmiał się wesoło i poprawił siwego wąsa - Schowek - chrząknął cicho przechodząc obok mnie. 

- Słucham ? - spytałam lekko zdziwiona. 

Mężczyzna obrócił się w moją stronę i zaśmiał się. 

- Jest do góry. Na dachu - powiedział poprawiając daszek od czapki. Uśmiechnął się i obrócił tyłem do mnie, a potem ruszył w swoją stronę wesoło pogwizdując. Stałam tak i próbowałam skleić wszystko do kupy. ''Schowek'', ''Jest Do Góry. Na Dachu'' ? Co to ma znaczyć ? Dziwne, prawda ?
Zmarszczyłam czoło i przymrużyłam oczy ze zdziwienia. O co mu niby chodziło ? 

Cicho chrząknęłam i nadal zdziwiona ruszyłam w stronę naszego schowka. Nie wiem dlaczego chciałam tam pójść, ale pan Deep jest podejrzany. I sprawia wrażenie mądrego człowieka. Nie paplałby czegoś bez sensu, prawda ? Chcę się po prostu dowiedzieć, co ten facet knuje.

Korytarz, schowek, małe drzwi, drabina, kolejne drzwi, dach i ogromne zdziwienie. Na środku dachu siedział Louis. Wokół mnie było ciemno, ale chyba nie myliłam się, że nad chłopakiem unosi się dym prawdopodobnie z ...papierosa ? 

I jeszcze jedno pytanie : Skąd pan Deep wiedział o dachu. Ah, głupia ja. Miał prawo wiedzieć. Na pewno zna każdy zakamarek tego budynku. Ale i tak mnie zdziwił. 

Powoli zaczęłam kroczyć w stronę chłopaka, który ... Kuźwa, Lou palił !
Momentalnie ugięły się pod mną nogi i na chwilę straciłam oddech. Nie wiedziałam, że mój osioł jest do tego zdolny ! Ale ....jak ? Dlaczego ?
Zrobiłam parę chwiejnych i cichych kroków w stronę chłopaka. Powoli usiadłam obok niego. Pewnie go przestraszyłam, bo lekko wzdrygnął na mój widok.
- Żartujesz sobie ? - pisnęłam wpatrując się w dym tańczący przed naszymi twarzami. Lou jedynie wzruszył ramionami i zaciągnął się kolejny raz.
- Skąd to masz ? - spytałam.
- Od Zayn'a - odpowiedział krótko, po tym jak z jego ust wyleciał szary dym - Pożyczyłem sobie - dodał.
Głęboko westchnęłam, a chwilę potem opadłam w dół i położyłam się na plecach. Wbiłam swój wzrok w gwiazdy, które zasłaniały całe, bezchmurne niebo. O tej porze z naszego dachu był najcudowniejszy widok.
Mam do niego parę pytań, ale nie wiem czy na pewno mogę je zadać. W końcu ... może pali po prostu ze stresu ...czy coś. Chyba, że to przez mnie. To możliwe ?

*Louis*

Wyprostowałem się i rzuciłem peta przed siebie, tak mocno, żeby zleciał w dół z dachu. Odchrząknąłem, a potem ułożyłem się na plecach obok dziewczyny, która cały czas wpatrywała się w niebo.
- O czym myślisz ? - spytałem trochę niepewnie.
- O niczym - odparła nie odlepiając wzroku od nieba. No, świetna odpowiedź. I zrozum tu kobietę ...
Lubiłem tak sobie posiedzieć w ciszy i pomyśleć. Przynajmniej tu mogę oderwać się od rzeczywistości ; prób, krzyków, codziennego świata i rutyny. Taki lepszy świat.
Przekręciłem głowę w stronę dziewczyny, a zaraz potem delikatnie ułożyłem rękę na jej pasie i ucałowałem ją w skroń. Czasami jej nie rozumiem. Najpierw mówiła, że się ukrywamy, a teraz sama próbuje się przyznać.
- Obiecywałaś, że jeszcze nikomu nie powiesz - szepnąłem jej do ucha. Mellodie odwróciła się w moją stronę, tak że patrzyliśmy na siebie, i cicho się zaśmiała. Od razu zmarszczyłem brwi ze zdziwienia. Serio ... jest facet, który rozumie kobiety ?!
- Obiecywałam. Ja złamałam obietnicę. Ty też - wytłumaczyła.
- Co ? - sapnąłem.
- Palisz, a zawsze jak Zayn ma w ręce papierosa, krzywiłeś się, pamiętasz ? Mówiłeś, że nigdy tego nie zrobisz ...
Lekko się wzdrygnąłem i ponownie ucałowałem ją w skroń. Wiem, jestem strasznie głupi. Jestem osłem, dupkiem, dzieciakiem ... mogę tak wyliczać cały czas -,- A ona nadal ze mną jest ? Tak, jesteśmy parą od czterech, najcudowniejszych dni mojego życia, a nadal się nie zmieniam. A powinienem. Dla niej. Chciałbym jej teraz tyle powiedzieć, ale jakoś nie mogę nic skleić w kupę. Z nią jest inaczej. Lepiej.
- Przepraszam - wyszeptałem. Dziewczyna zmarszczyła nos i pogładziła mnie po policzku, powodując, że pojawiły się na nich rumieńce. No co ? Działa na mnie jak nikt ... Staję się romantykiem ? -,- Booże ...
- Nic się nie stało ... - zaśmiała się - ... ale musisz obiecać mi, że już nigdy tego nie zrobisz, jasne ? - spytała przybliżając się do mnie jeszcze bardziej i stykając nasze nosy razem. Po moich kręgosłupie przeszedł dziwny, ale przyjemny dreszcz. Jeszcze nigdy nie miałem obok siebie tak wspaniałej osoby, która rozświetlałaby całe moje życie jednym swoim uśmiechem.
- I tego też nie - dodała chwytając moją dłoń, która cały czas cholernie bolała. Lekko skrzywiłem się, kiedy to zrobiła, ale czego nie robi się dla niej.  W końcu nie każdego dnia rozbija wam się na dłoni spore lusterko, co ? A z resztą ... w miłości wszystkie kroki są dozwolone.
Grzecznie pokiwałem głową na ''Tak'' i delikatnie się uśmiechnęłam.
- Na pewno ? Nie chcę, żeby kiedykolwiek coś ci się stało - wymamrotała wprost w moje usta. Martwi się o mnie, martwi ... Jeszcze nikt się dla mnie nie poświęcał. A ona ? Kocha mnie ...
Momentalnie poczułem mocny ucisk w brzuchu. Zagryzłem policzki od środka i zacząłem karcić się w myślach. Głębie, nie patrz na jej usta ... Całowałem ją parę razy, ale teraz potrzeba zasmakowania jej ust była jeszcze silniejsza niż kiedykolwiek. Zwilżyła wargi językiem, a mnie znów oblał ten dziwny dreszcz. Spojrzałem w jej radosne oczy. Wokół było ciemno, ale i tak mogłem dojrzeć tą przecudowną czekoladę malującą jej tęczówki.
- Pocałujesz mnie w końcu, czy masz zamiar dalej się upierać ? - zaśmiała się, patrząc na moje usta, które momentalnie wygięły się w półuśmiech.
Głupku, jedziesz ... Poprosiła cię po pocałunek. Dalej ! Och, z kim ja się zadaję ... - Przymknij się wkurwiający głosiku, który siedzi w mojej głowie ! Cicho !
Pod wpływem impulsu i uczuć, powoli przyssałem się do jej dolnej wargi. Mellodie ułożyła rękę na moim policzku, żeby potem zjechać nią na szyję. Czułem jak uśmiecha się podczas pocałunku. To było coś wspaniałego. Każdy jej pocałunek jest inny, przepełniony jeszcze większą miłością, uczuciem, troską ...Ja naprawdę zmieniam się w niezłego romantyka. Może to nawet dobrze ...
- Louis - pisnęła między pocałunkami, a potem przygryzła moją wargę. W odpowiedzi wyjęczałem tylko ciche '' Mhm .. ?''.
- Zabierz rękę - wymamrotała.
- Jaką rękę .. ? - przerwałem na chwilę pocałunki, aby się o to spytać, ale chwilę potem znów czułem jej ciepłe usta na swoich.
- Z mojego uda. Zabierz ją - szepnęła kolejny raz mnie całując.
- Zaraz ... - mruknąłem. Ręka. Na. Udzie. Mellodie. Zaraz ... CO ?! Obie moje ręce nadal spoczywały na jej tali, a trzeciej dłoni chyba nie mam ... O,o
- Że jak ? - pisnąłem z mlaskiem odrywając się od szatynki. Jeśli to nie jej ręka, nie moja, to ....
Oboje gwałtownie otworzyliśmy oczy i spojrzeliśmy w dół, na nogi dziewczyny. Moje serce zaczęło bić dziesięć razy szybciej, gdy zobaczyłem ryjącego się Hazzę, siedzącego obok nas i mcającego MOJĄ dziewczynę po udzie.
- Co do cholery ?! - wrzasnęła Mells, a ja momentalnie wstałem opanowując swoje zdziwienie.
Ale .... Ja i Mellodie spokojnie całujemy się na naszym dachu, w świetle księżyca i gwiazd, a Harry cicho siedzi sobie obok nas i ... Ugh . ! Co ta kudłata małpa tu robi ?!
- Cześć wam - zaśmiał się wesoło. Ja i Mells spojrzeliśmy na siebie ze zdziwieniem, a on szeroko się wyszczerzył. Potem dostał od szatynki przez łeb, za to, że miał czelność kłaść swoje łapy tam, gdzie nawet ja nie mogę ich kłaść.
- Co ty tu robisz ? - wyjęczałem nerwowo skubiąc kawałem swojej bluzy. Booo...nie powinno go tu być teraz, kiedy ja i Mellodie ... no, wiecie ...


*

I jak ? Wiem, ze słaby. Końcówka też miała być inna, ale postanowiłem napisać coś innego, bo wiem, że lubicie Hazzę - Zboczucha - Dzieciaka *__*
Pytanka mam tylko trzy <3
1) Podobał wam się ten rozdział. Tylko szczerze, jasne ... ?
2) Nie za dużo scenek Mellis ?
3) Co z naszym Hazziątkiem ? Jak znalazł się na dachu i co będzie dalej ? *_*

+ Większość z was skarży mi się na szablon, który jest zbyt przesunięty w lewo. Osobiście nie mam żadnych problemów z czytaniem, ale znalazłam dla was inny szablon. Nie jest on ani z Cher Lloyd, ani z chłopcami z One Direction, ale nawet mi się podoba.

< Podgląd >

I jak myślicie ? ^^ Jak coś do od raz go dodaję <3 

I ... Wesołych Świąt, Skarby <3 Nie jestem dobra w składani życzeń, więc wiecie xD Na pocieszenie możecie sobie ulepić pisanki ze śniegu *___* Święta się pomieszała ... To jest lekko chore i przesadzone, nie ? A z resztą ... Wesołych i Zdrowych ;* 

Chciałabym was jeszcze zaprosić na I ROZDZIAŁ  na blogu o Larry'm <3 

Wasza Angeliee. ;*