Rozdział 13 '' Przecież Zawsze Wyglądasz Ładnie ''

Siedziałam i myślałam nad tym wszystkim co powiedział mi Harry. Przecież Lou mógł ... Przecież ... To byłoby straszne ....Nie mam pojęcia co bym wtedy zrobiła ... Jakoś tak dziwnie się z tym czuję ...

* Parę Tygodni Później *

Pobyt w X-Factor jakoś mi leci. Wszystkie dni opierały się na dziwnych kłótniach z Louis'em, próbach i odwiedzaniem szpitala w celu odwiedzenia Kim i dowiedzieć się czegoś więcej o kostce.
Jeśli chodzi o Louis'a i to co mógłby zrobić z nim Harry, to nie odzywam się w tej kwestii do żadnego z nich. Wiem, że Hazz się bał, a Lou przeżywał piekielny - miesięczny pobyt w szpitalu. Co do mojej kostki ; jest już lepiej. To było jakieś cholerne skręcenie - To tyle. Parę dni pobolało i przestało.
W Domu Jurorów jestem już praktycznie półtorej miesiąca. Za nami jest już pierwszy występ na żywo, a za nim parę następnych. Na scenie czuję się jak ryba w wodzie, z resztą chłopcy też. Nagraliśmy już parę Video Diaris. Ogólnie jest zajebiście =D

Tygodnie leciały i leciały, a Lou zaczął ... robić się inny. Wstępowało w niego mniej bezczelności. Częściej wychodziliśmy gdzieś razem ... w sensie ... wiecie. Zaczęliśmy zachowywać się jak ... jak dzieci w swoim towarzystwie. Na początku było normalnie : kolega, koleżanka. Nic więcej, ale potem zaczęło się robić jeszcze ... piękniej. Tak, piękniej : Rodziło się coś w stylu Damsko Męskiej Przyjaźni. Rozumieliśmy się jak rodzeństwo, śmialiśmy się ze swojej głupoty i z innych, którzy nie rozumieli naszych dziwnych zachowań. Czułam się jakbym znała go kilka lat, tak jakbym znała go lepiej niż Will'a. To naprawdę było coś cudownego.
 *
Ja i Louis wracaliśmy właśnie z lodziarni, kiedy naszym oczom ukazał się tłum ludzi. Bez pytania, Lou pociągnął mnie za rękę w ich stronę.
Staliśmy i patrzyliśmy na zespół ludowy, który tańczył na ulicy za pieniądze.
- Ładnie, prawda ? - zaśmiałam się.
- Podoba ci się ? - spytał parząc na mnie dziwnie.
- Jasne - uśmiechnęłam się.

- Ehe... to chodź - pociągnął mnie za rękę.
Zanim się obejrzałam, Lou wtargał mnie na siłę w tłum tańczących ludzi.
- Co ty robisz ? - wyjąkałam.
Nie odpowiadając mi nic, włożył mi na głowę wianek, który za poproszeniem dostał od jednej z tancerek.
- Nie będę tańczyła - zaśmiałam się.
- Ze mną będziesz - wytłumaczył.
Chwilę potem skakaliśmy jak dzieci w środku tłumu ludzi. Nawet na takiego idiotę, to Louis nieźle prowadzi. Chwyciliśmy się za ręce i zaczęliśmy się okręcać w koło siebie śmiejąc się jak najgłośniej potrafiliśmy. Oczywiście skończyło się to glebą, z której śmieliśmy się jeszcze głośniej. 
*
Potem poszliśmy do parku gdzie w oczu wlepił nam się malarz malujący właśnie dwoje dzieci. W mgnieniu oka znaleźliśmy się na ławce obok niego. Louis nabrał na palec farbę ze szklanego pudełeczka i przyciągnął mnie do siebie za nadgarstki. Wymaział mi pod nosem czarne wąsy z, którym potem miał ogromną uciechę. Ja też nie szczędziłam farby ; Zrobiłam to samo ... raczej.... no. Wylałam my czerwoną farbę na koszulę. I tak zaczęła się wojna w naszym stylu. Oczywiście zachlapaliśmy cały obraz malarza i jego śliczną łysinkę.
*
Pod wieczór znów postanowiliśmy wybrać się na ''nasz'' - I tylko nasz - dach. Nadal nikt o nim nie wie więc ja i Lou co noc ... powtórzę : Co Noc - wymykamy się na niego na jakieś dwie godzinki. Rozmawiamy, śmiejemy i poznajemy się jeszcze bardziej.
*
Uwielbiamy spędzać ze sobą czas. W końcu nie odstępowaliśmy się na krok. Czułam się źle, kiedy nie było go przy mnie, kiedy nie widziałam jego uśmiechu i niebieskich oczu. Czułam się nikomu niepotrzebna. Czułam ... coś dziwnego. Za każdym razem, moje serce dawało się we znaki, kiedy posłał uśmiech innej dziewczynie. Z czasem zaczęłam sądzić, że jego uśmiech jest tylko mój.
Szalałam z radości kiedy wieczorem skakaliśmy po łóżku i darliśmy się jak szaleńcy, a z samego rana budziliśmy się wtuleni w siebie. Co rano budził mnie całusem w policzek i słowami ''Dzień Dobry Księżniczko''. Zaczęłam naprawdę czuć się przy nim jak Księżniczka.

*

- Chłopcy ... szybciej ... - mruknęłam układając głowę na kolanach Louis'a, który właśnie siedział na naszym łóżku. Ja i Lou siedzieliśmy tak już prawie pół godziny czekając aż chłopcy się ubiorą w garniaki. A co to za okazja : Bal w sali prób w nagrodę za ciężką próbę w X-Factor. Szczerze mówiąc, to jeszcze nigdy nie byłam na balu i byłam strasznie ciekawa jak to wszystko wygląda.
- Może być ? - spytał Zayn wychodząc z łazienki jak modelka.
- 9 na 10 - skomentował Louis.
- Niby dlaczego nie 10 na 10 ? - wyjąkał zmarnowany Mulat.
- Przyporek ci się odpiął - zaśmiałam się a Zayn od razu zaczął majstrować łapkami przy swoich czarnych, eleganckich spodniach.
- A teraz ? - wyszczerzył się.
- Możemy dać ci 10 - uśmiechnął się Tommo.

 * Pół Godziny Później *

Cała nasza szóstka wyruszyła na bal.
Po pchnięciu metalowych drzwi, naszym oczom ukazała się sala jak ze snów. Byli tak nasi wszyscy znajomi z X-Factor, wszyscy pracownicy.

*

Moje nogi były już po prostu padnięte. Tańczyłam już chyba ze wszystkimi na sali ... oprócz oczywiście mojego królewicza. Za każdym razem mi odmawiał - Mówił, że chce zrobić coś specjalnego.
Wszędzie było już ciemno, a ja siedziałam sama przy stoliku obserwując tańczące pary. Nagle do moich uszu doleciała przecudowna, wolna piosenka. Zawsze chciałam tak z kimś zatańczyć - tak jak na filmach.

W najmniej oczekiwanym momencie stanął przed mną Louis. Wyglądał tak uroczo w czarnym garniturze i krawacie. Jeszcze większego uroku dodawały my włosy ułożone w lekki nieład.
- Można panią prosić ? - uśmiechnął się chwytając moją dłoń, na której potem złożył delikatny pocałunek - Zawsze chciałem to powiedzieć - zaśmiał się, a ja mu zawtórowałam.
- Jasne - wstałam i ruszyłam za chłopakiem, który poprowadził mnie na środek sali.
Chwycił mnie w pasie i delikatnie przyciągnął do siebie. Nie byłam mu dłużna ; położyłam ręce na jego ramiona, a potem powoli wylądowała tam moja głowa. Zaciągnęłam się jego perfumami i przymknęłam oczy wsłuchując się w cudowną muzykę.

*

 - Wszystko było takie cudowne ;
 Nie wyobrażałam sobie takiego beztroskiego życia : Mogę spełnić jedno ze swoich marzeń śpiewając w X-Factor, mam wspaniałe przyjaciółki ; Kim, Dani i Perrie : Przyjaciół ; Hazzę, Liasia, Zayn'a i Niall'a : I oczywiście Louis'a.
- Wszystko było takie cudowne ;
Do czasu ...
Wybrałam się z Louis'em do parku. Znów bawiliśmy się jak dzieci na huśtawkach. Zabawa, śmiech, żarty , wspólne wydzieranie się i Will. Zaraz, zaraz ! WILL ?!

* Perspektywa Louis'a *

- Cześć księżniczko - wyszczerzył się i podszedł do dziewczyny, która wstała z huśtawki i mocno wtuliła się w chłopaka. Ja nadal siedziałem na mojej huśtawce i przypatrywałem się jak ręce chłopaka zjeżdżają z pleców Mell jeszcze niżej. Następny Romeo się znalazł -,-  Chrząknąłem, żeby zwrócić na siebie uwagę.
- O, Lucas - wymamrotał Will - Hej kolego.
- Louis - warknąłem.
- Nie ważne - przewrócił oczami i machnął ręką, a Mell cicho się zaśmiała.
No szczyt ! -,- Gościu przyłazi i poniża mnie tu przed moją Mellodie ! Chore, nie ?
- Może wybierzesz się dziś ze mną na kolację. Tak, żeby na spokojni porozmawiać - zaproponował Turner, a we mnie z dziwnej przyczyny zaczęło się po prostu gotować. Że niby co ? - Weźmie ją na kolację, zacznie ją obmacywać i ... Dobra, o czym ja myślę ? Poker Face ... 
- Z chęcią, ale nie wiem czy ... - wymamrotała spoglądając na mnie. Nie wiem dlaczego, ale szukała we mnie jakiejś odpowiedzi na propozycję przyjaciela. Delikatnie się uśmiechnąłem co oznaczało zero przeciwieństwa. Dziewczyna odwzajemniła uśmiech i zgodziła się .

* Parę Godzin Później *

Siedziałem na łóżku i wpatrywałem się w Mellodie, która już od dłuższego czasu próbowała znaleźć coś na kolację z Turner'em. W pokoju byliśmy sami ; Li i Zayn siedzą u dziewczyn, a Harry poszedł z wiecznie głodnym Horan'kiem do stołówki. Dwaj ostatni nie wrócą wcześniej niż za jakieś dwie godziny, a zakochańce mają zamiar siedzieć tam do białego rana - No Coment -,-
- Może być ? - spytała wyciągając ze swojej torby fioletową sukienkę. Zaaaraz....Mellodie nie nosi sukienek.
- Sukienka ? - zaśmiałem się - Naprawdę ?
- Chcę po prostu wyglądać ładnie ... - zmartwiła się i zmarszczyła czoło.
- Przecież zawsze wyglądasz ładnie - uśmiechnąłem się, a policzki dziewczyny zaczęły robić się czerwone. Stójcie ... ja to powiedziałem głośno ? Powiedziałem, że zawsze wygląda ładnie ?! Momentalnie zacząłem kląć w duchu i nerwowo zaciskać pięści.
- Masz coś innego ? - spytałem, żeby trochę namieszać i wyciągnąć naszą dwójkę z dziwnej ciszy.
Mell od razu rzuciła we mnie fioletową sukienką i udała obrażoną.
- A ta ? - podniosła do góry kolejną sukienkę.
- Za krótka - skomentowałem.
- Lou, ona jest do kolan - wyjąkała robiąc oczy kota ze Shrek'a - I praktycznie nie ma dekoltu ... Mogę tą ? - jęczała.
- Nie ... - odparłem kręcąc głową. Poczułem się jak ojciec, który pilnie nadzoruje w co ubiera się jego jedyna córeczka na imprezę -,-
- Ale, Lou .... no, proszę ... przecież jest ładna - jęczała podkładając mi ją pod nos.
Rzeczywiście była bardzo ładna, ale jednak stanowczo mówiłem ''Nie''. Nie chciałem, żeby gościu jej coś zrobił. Martwiłem się o nią.
- Musisz koniecznie iść w sukience ? - spytałem wzdychając, a zarazem wstając z jej łóżka. Podszedłem do jej torby i zacząłem robić ''Modową Burzę Mózgu '' - kazałem jej spokojnie i bez nerwów usiąść sobie i czekać. Po dziesięciu minutach obok dziewczyny na łóżku leżało TO . Patrzyła na mój zestaw ja zaczarowana, w końcu wyjąkała ;
- Dobry jesteś ...
- Ma się tą smykałkę, nie ? - zaśmiałem się wyprężając klatką piersiową i poprawiając grzywkę ruchem głowy.
- I pięć sióstr ... - zjechała mnie ze śmiechem.
- Też ... - wymamrotałem przewracając artystycznie oczami.
Dziewczyna bez namysłu porwała ubrania i wystartowała z nimi do łazienki. Chwilę potem wyszła z niej już ubrana. Wyglądała cudownie, wspaniale, czarująco, majestatycznie i ... Mógłbym wymieniać tak cały czas - Dosłownie !

- Co ty na to ? - uśmiechnęła się parę razy obracając się do koła siebie.
W odpowiedzi przylepiłem na twarz uśmiech typu ''Lepiej już być nie morze'' i wystawiłem do góry dwa kciuki na co ona się zaśmiała.

*

- Kiedy wracasz ? - spytałem rozkładając się na łóżku, a zarazem wpatrując się w dziewczynę, której cały czas nie pasowało coś w ubraniu i co chwilę coś poprawiała.
- Zobaczymy - mruknęła zakładając na nadgarstek bransoletkę, którą przed chwilą wyciągnęłam z torebki.
- Ale nie za późno, dobrze ? - pytałem dalej. Dziewczyna spojrzała na mnie z uroczym uśmiechem i ruszyła w stronę drzwi. Wstałem z łóżka i powoli podążyłem za nią.
- Dobrze, księżniczko ? - wymamrotałem zatrzymując ją za ręką tak, żeby nie wyszła.
- Dobrze, dobrze - zaśmiała się, chwyciła mnie za ramię, stanęła na palcach, a potem podarowała mi słodkiego buziaka w policzek. Zaczęło mi wirować w głowie. Przymknąłem oczy i mruknąłem coś pod nosem. Potem słyszałem tylko cichy śmiech dziewczyny i trzask zamykających się drzwi. Gwałtownie otworzyłem oczy i zorientowałem się, że w pokoju jestem już sam. Kurde ... znów wykorzystała moją słabość do buziaków w policzek -,-
- Jeden fałszywy ruch i po tobie Turner - zaśmiałem się pod nosem i ruszyłem w stronę łóżka. 


***

Miśki Moje <3
Nie spodziewałyście się aż takiej akcji, co ? Wiem, ja też, ale czas na szybciutkie zmiany Louis'a <3
Jak wam miną Nowy Rok i pierwszy dzień w szkole po ? Ludzie ... ja już dostaję szału -,-
1) Zdziwione zachowanie Lou i Mell czy wręcz przeciwnie ?
2) Nie mam więcej pytań, więc spytam czy rozdział wam się podobał ?
3)  ''...Każda Chwila Jest Wiecznością, Kiedy Miłością Podbijamy Kosmos ... ''   - nowy blog poświęcony opowiadaniu o Hazzie. Jest już mały wstęp, a bohaterowie pojawią się już jutro ( Tak jak trzeci rozdział na ''Just Gonna Stand There And Watch Me Burn'' ). Zapraszam <3